Woodward vat een karakterisering door Kushner van Trump samen in Hoofdstuk 33 van “Rage.” Als volgt:
“[…] on February 8, 2020, Kushner advised others on the four texts that he said someone in a quest to understand Trump needed to absorb. First, Kushner advised, go back and read a 2018 opinion column by The Wall Street Journal’s Pulitzer Prize–winning columnist Peggy Noonan. Her column on Trump said: “He’s crazy… and it’s kind of working. […] Kushner’s second recommendation for understanding Trump was, surprisingly, the Cheshire Cat in Alice in Wonderland. He paraphrased the cat: “If you don’t know where you’re going, any path will get you there. […] The third text Kushner recommended for understanding the Trump presidency was Chris Whipple’s book The Gatekeepers: How the White House Chiefs of Staff Define Every Presidency. In the book, Whipple concluded that, after the president, the chiefs of staff held the fate of the country in their hands. […] fourth text Kushner advised was necessary to understand Trump was Scott Adams’s book Win Bigly: Persuasion in a World Where Facts Don’t Matter. Adams, the creator of the Dilbert comic strip, explains in Win Bigly that Trump’s misstatements of fact are not regrettable errors or ethical lapses, but part of a technique called “intentional wrongness persuasion.”
And, back to Woodward commenting on Kushner in the same Chapter: ” “When combined, Kushner’s four texts painted President Trump as crazy, aimless, stubborn and manipulative. I could hardly believe anyone would recommend these as ways to understand their father-in-law, much less the president they believed in and served.”
Woodward’s Hoofdstuk 33 laat zijn menselijkheid zien, enerzijds als hij de analyse van Kushner serieus neemt en nader onderzoekt en plaatst in een coherent beeld van wat Kushner (en Trump) opvatten als de politieke werkelijkheid (lees hiervoor het boek) en anderzijds als hij laat zien hoe verbaasd hij is dat Kushner dat beeld acceptabel vindt.
Meneer Sum ziet dit als een voorbeeld van dat het zoeken naar inzicht van regelgeleid potitiek gedrag niet noodzakelijk leidt tot het afdingen van de menselijkheid van de onderzoeker. Ook niet wanneer zijn interpretatie van de werkelijkheid naar een andere waarheid leidt. Daarvan, zo liet Lepore zien, zijn er meer in het politieke speelveld. Ook in dat van de VS.