Trump als onbenul

C.E. Sum keek vanochtend even naar CNN om zien of er iets bijzonders aan de hand was in de VS. Een gigantische ontploffing in Beiruth. Trump in gesprek met een FOX journalist die hem alle hoeken van de kamer liet zien waar het ging om hoe goed de federatie het doet qua controle over COVID-19 in de VS. Trump schutterde. Een feestelijk gezicht voor wie met mij hem en zijn fratsen vreest. En hij kwam ten aanzien van de meer dan hondervijftigduizend COVID-19 doden in de VS niet verder dan “het is zoals het is” en dat het hebben van controle gelijk staat met het doen wat in je vermogen ligt.

C.E. zit er een beetje mee. Het is goed voor de wereld als Trump zo vlak voor de verkiezingen door de mand valt en blijft vallen. Maar misschien is het ook goed om toch nog maar eens naar die getallen te kijken. Het zou immers rampzalig zijn als hij zich uit deze nesten zou weten te wurmen. En die getallen zijn aanmerkelijk moeilijker te lezen dan we zo op het eerste gezicht denken. Laten we eens naar een plaatje met VS-getallen kijken dat op 31 juli is geschoten.

Het linker panel heeft twee lijnen die van belang zijn. Ze zijn allebei zwart. Ze berusten op registraties van COVID-19 besmettingen en COVID-19 doden. Het aantal besmettingen neemt tussen week 14 en week 31 min of meer lineair toe. Dat is in zoverre een teken van controle, dat de exponentiële lijn die tot week 14 viel waar te nemen is omgebogen naar een rechte. Maar wel een rechte die in die 16 weken van ongeveer 200.000 naar rond 5.000.000 is opgelopen. In diezelfde periode zijn de dodenaantallen opgelopen van een 2.000 naar 156.000. In Fig. 3 geeft C.E. de precieze getallen in een tabel.

In het rechterpaneel zijn de aantallen van nieuwe besmettingen en nieuwe doden (rood) per week gegeven. C.E. heeft de aantallen besmettingen zo geschaald dat beide lijnen in een enkele grafiek kunnen worden weergegeven. Om dat te bereiken zijn de aantallen besmettingen door 14 gedeeld. C.E. verwacht dat uit die getallen zou moeten kunnen worden afgelezen hoe goed en hoe slecht maatregelen tegen de uitbreiding van COVID-19 werken. En dat maakt het vergelijken van beleidsmaatregelen mogelijk. Althans dat is de verwachting. C.E. laat in Fig. 2 de getallen voor Nederland zien.

Op het eerste gezicht lijkt het duidelijk: Nederland heeft de boel aanmerkelijk beter onder controle dan de VS. Maar is dat ook zo? Hoe goed zijn die getallen eigenlijk? En waarom is het verschil in d-rate2 (het aantal COVID-19 doden / populatiegrootte) dan zo gering (0.0353 – 0.0477)? Hier moet nader naar gekeken worden. En daarbij moet wel degelijk onder ogen worden gezien hoe er invloed op de interpretatie van de data wordt uitgeoefend door de aantallen en de gerichtheid van testen. En is de toename van Nederlandse besmettingen sinds week 29 echt exponentieel?