Reconstructie

door

in

Het tijdsverloop van 29 december 2019 tot 1 april 2020 is 92 dagen. Dat is 18.4 perioden van 5 dagen. Volgens algoritme 0 zou het aantal besmettingen in de wereld op die dag tussen 524.287 en 1.048.575 moeten liggen. In werkelijkheid stond de teller (volgens worldometer) op 858.361 besmettingen. Omdat algoritme 0 geen rekening houdt met eventuele maatregelen of dynamiek in resistentie van de bevolking lijkt het erop dat de pandemische golf zich vanuit wereldperspectief bezien ook in de werkelijkheid nog in de exponentiële fase bevindt, ook al is die in China inmiddels voorbij en vlakt die in enkele Europese landen wat af. Die effecten zijn op wereldschaal nog als een druppel op een gloeiende plaat.

Omdat op 1 april zijn bijna-buurman in Oegstgeest besmet is geraakt probeert hij een ketting van zes denkbeeldige besmettingssituaties te schetsen, op zoek naar aanknopingspunten om de toestand van de wereld van toen op te begrijpen. Hij begint te werken vanuit een perspectief dat hij toedicht aan het enkele virus dat ontstond na een besmetting op de markt van Wuhan op 29 december 2019. Hij kiest deze dag omdat die voorafgaat aan de datum waarop de Wereldgezondheidsorganisatie op de hoogte werd gesteld van een nieuw soort longontsteking en het aannemelijk is dat voorafgaand aan die datum zich al enkele besmettingen hadden voorgedaan.

Wuhan, 29 december 2019

Mijn naam is Niemand, ik ben een virus. U weet wel, slecht nieuws verpakt in eiwit. Het slechte nieuws is mijn RNA, of liever, mijn RNA in combinatie met de inhoud van een menselijke cel in een longblaasje. Op veel afbeeldingen zie ik er robuuster uit dan ik ben wanneer ik erop uit ben mezelf te vermeerderen. Dan schud ik mijn beschermhuls open en laat ik mijn RNA zijn gang gaan in combinatie met de inhoud van die cel, die ik via de werking van één van mijn tentakels ben binnengedrongen. Ik ben er dan zelf als bolletje even niet bij. Dat of liever gezegd die bouw ik later weer op uit de RNA strengetjes en eiwitten die ik inmiddels heb laten maken.

Die nieuwe bolletjes ben ik dus eigenlijk zelf, maar nu in meervoud en zo hier en daar wat aangepast. De grap is dat mijn aanwezigheid het immuunsysteem van mijn drager wel in gang zet maar in sommige gevallen niet op tijd. Dan komen immuunreacties te laat op gang om de massaliteit van mijn nakomelingen nog zonder kleerscheuren de baas te kunnen.

Mijn naam is dus Niemand, ik ben een virus en ben op 29 december 2019 via de hand van een marktkoopman bij zijn mond in de buurt gekomen, zodat ik naar zijn keel ben vervoerd met een lauw slokje thee. Daar heb ik de afslag naar meneer’s maag gemist en ben ik diens luchtpijp binnengerold en verder mee naar binnen gewaaid. Ik kon net op tijd in een bruikbare cel binnendringen om mezelf te klonen. Ik had vijf dagen werk voordat mijn drager iets van me merkte. Die was doende met de voorbereidingen van het nieuwjaarsfestival samen met een paar familieleden toen mijn aanwezigheid hem deed niezen. Ik kan zeggen dat ik of liever gezegd druppeltjes waarin ik me had verstopt door twee van de aanwezigen werden ingeademd.

Op 4 januari had ik 3 mensen besmet. Allemaal in Wuhan.

… wordt vervolgd