Ook deze groep landen is op intuïtie samengesteld, net als de andere. Dat betekent, dat mijn herkomst een rol speelt, vooral waar het gaat om kennisgebreken. Afgezien van een overstap in Dubai (waarbij ik me moest verantwoorden voor het in bezit hebben van een kurkentrekker die de douane confisceerde) weet ik weinig van de Arabische wereld (als die al bestaat), zijn samenhang en politieke werkelijkheid. Ik moet, gelet op wat er inmiddels speelt in met name (de resten van) de met Atlantische samenwerking gepreoccupeerde media, aannemen dat die intuïtie op al dan niet moedwillig vertekende beelden rust. Wat dat te weeg kan brengen gaan we in een paar dagen zien in de VS, qua reguliere machtsoverdracht die door aangehitste, gewapende en verzetsbereide gedupeerden massaal als diefstal wordt opnieuw ervaren. Enfin.
Ik selecteerde de landen, min of meer als een soort geopolitieke restcategorie tussen de blokken die ik bedacht rond Europa, de Middellandse Zee, Rusland en India. Dat werden er 12. Achtereenvolgens Iran, Irak, Jordanië, Saudi Arabië, Sudan, Eritrea, Djibouti, Ethiopië, Somalië, Jemen, Oman en de Verenigde Arabische Emiraten.
.