Wat ben ik eigenlijk aan het doen? Wat kan ik te weten komen door naar plaatjes te kijken die rusten op tellingen van COVID-besmettingen en -doden? Zelfs de tellingen komen niet overeen. En in de individuele gedragskeuzen van mensen die zich autonoom achten valt weinig regelmaat te verwachten.
Eerst iets over verschillen in tellingen. Hieronder zijn twee plaatjes van de situatie in de VS. Ze rusten op verschillende bronnen. Het bovenste plaatje geeft de getallen weer zoals die dagelijks door het covidtracking project van the Atlantic worden bijgehouden en geleverd. Het onderste plaatje geeft de getallen weer zoals die wekelijks worden bijgehouden en geleverd geleverd door het European Centre for Disease Prevention and Control.
De verschillen zijn subtiel: in grote lijnen lijken de plaatjes op elkaar. Lokale verschillen kunnen vooral worden toegeschreven aan de tijdschaal: boven in dagen en onder in weken. Boven is gebruik gemaakt van een lopend 7-daags gemiddelde voor zowel de aantallen doden als besmettingen (cases). Onder zijn er rechte lijnen getrokken tussen punten die per week de gemiddelden van die week geven. Twee verschillen blijven storend. De verticalen vertonen wisselende verschillen van 10-13 dagen. En het dagelijkse verankerde beeld van rond 17 januari (boven, van de Atlantic) lijkt gegevens tot ongeveer 2 weken later te geven dan onder (van de EU).
Het is de vraag of het verschil van 37,279 tussen de totale aantallen COVID-doden boven en onder met dit tijdsverschil zou kunnen worden verklaard. Bij een gemiddelde van 2663 doden per dag zou dat verschil in 14 dagen worden verklaard. Gelet op de getallen in de bovenste grafiek is het aannemelijk dat het gemiddelde per dag hoger heeft gelegen: zeg rond 3000. Dan loop de onderste grafiek 12 dagen achter. Al met al reden om de voorkeur te geven aan de getallen van de Atlantic boven die van de EU al lijkt het gebruik van de EU-data goed verdedigbaar, met name wanneer het niet vooral gaat over de meest recente gegevens. Ondanks de verschillen vertonen de beide databases voldoende overeenkomsten. Die overeenkomsten zijn een indicatie voor de gerechtvaardigde verwachting dat de tijdreeksen met observaties van doden en besmettingen een kern hebben van invariante kennis, van kennis die blijft — zij het van kennis die gaat over een tijdlijn, over waarnemingen gedurende een bepaalde periode in een bepaald land.
Het is natuurlijk verleidelijk om verder te kijken en na te gaan of dergelijke blijvende kennis kan worden ontleend aan het naast elkaar leggen van tijdlijnen. Om een eerste indruk te krijgen geef ik hieronder de cijfers van de Atlantic voor negen staten uit de VS. De derde kolom heeft drie dieprode republikeinse staten (Alabama, Kentucky, Oklahoma), de tweede kolom heeft drie swing states (Georgia, Arizona, Florida) waarvan er twee aan Biden en een aan Trump toevielen bij de verkiezingen van 2020 en de eerste heeft drie diepblauwe staten (Californië, New York, Massachusetts).
Misschien iets om nader te bekijken en over na te denken.