Fabuleren, dacht hij altijd, is als liegen in buiten-morele zin.
Het was een vreemd experiment geweest met proefpersonen die zo ernstig aan epilepsie hadden geleden dat hun hersenhelften chirurgisch waren gescheiden, als therapie. Ze bleken verhalen te kunnen vertellen en redenen te geven voor gedrag — ook als ze die niet konden kennen. Ergens in oktober van 2017 was de MeToo explosie door de sociale media gedenderd. Verdrietig wel: onderhandelen moet nu, ook over het buiten-onderhandelbare. In november was hij naar Utrecht gegaan voor een werkgroepje. Het was in de hortus, alwaar hij tot zijn verbazing een woud van verschillende bamboesoorten aantrof. Weer een maand later werd hij weerbarstig wakker uit een droom die een overweldigend geluksgevoel over hem uitstortte en waarin een Chinese vrouw hem stilzwijgend benaderde door zijn hand te zoeken, op een buiten-MeToo manier, tijdens een wandeling door een bamboebos. Weerbarstig ontwaken houdt in: eerst een geluksgevoel erkennen en dan het zo lang mogelijk vasthouden.
Hij had kort daarvoor op YouTube gezien hoe een professor tot de overtuiging was gekomen dat het verzinnen van dingen die je zelf gaat geloven een overlevingsinstrument van de menselijke soort is.