Als geluk de ervaring is actief onderdeel te zijn van een ecologisch evenwicht, zo meende ik nog op 27 september jongstleden, dan geven de beelden die je verzamelt de data waarop die ervaring rust. Zodat de gelukservaring van wie buiten loopt zal gaan afwijken van wie leeft in silico. Hieronder vier van de beelden die ik rond die dag uitkoos.
We hebben drie natuurbeelden en een stadsgezicht. De natuur is uit de Leidse hout en het Leidse heempark, het stadsgezicht is uit Condom, in de buurt van La Romieu waar we, nadat we de berichten over Nienke’s nieren hadden geïncasseerd heen trokken om met Joop en Gerdien 12 dagen zorgenvrij te leven.
Dit alles kort nadat de kleine Welmoed en ik afscheid hadden genomen van de grote Welmoed die het eind van haar leven zag aankomen, in Deventer. Dat afscheid maakte indruk, en bracht het besef naar boven dat ik veel van de beelden uit de tijd van voor ik zestien was ben vergeten of heb verdrongen.
Gisteren, 3 december 2021, lunchte ik met broer Teun, die 79 werd. Twee bejaarde heren die op één kamer sliepen toen ze 8 en 10 jaren oud waren. Het gesprek kreeg verwantschap met een á la recherche du temps perdu project. Heel veel van wat we ons herinnerden was in onze hoofden verschillend terecht gekomen of werd verschillend geïnterpreteerd. We spraken over de relatie en de brieven tussen pa (Ties) en Mien. Ik besloot om die te gaan lezen met het doel te achterhalen of er stof in zit die me helpt iets uit die verloren jaren (tussen mijn vierde en zestiende), en misschien ook uit de tijd erna terug te vinden en te heroverwegen.
Welmoed heeft hier iets mee te maken. Ze stuurde me kort voor haar dood een programmaboekje van een toneelstuk dat de toneelvereniging Tubantia in 1949 uitvoerde: Barrie’s Admirable Crichton. Thali, haar moeder, deed mee. Ties regisseerde het stuk en speelde bovendien de hoofdrol. Mien deed Tweeny en trok nog in 1949 met haar gezin naar Canada.
Ik weet daar allemaal niets meer van (ik was vier), maar Teun wel, heeft Mien ook later nog meerdere malen ontmoet en gesproken, en had de film over het stuk waarvan hij ook wist hoe de naam uit te spreken (en waarvan ik het bestaan pas uit het programmaboekje leerde) ook gezien.
Als die brieven iets opleveren dan laat ik dat hier wel weten.