Het is 7 april, dag 100 in algoritme 0. De artificiële teller staat op 1.048.575. Wat werd waargenomen en geregistreerd wijst naar 1.049.378. De overeenkomst is verpletterend, op deze schaal, en zo ver van tevoren berekend (19 maart, toen de waargenomen teller op 244.985 stond), op basis van zulke grove aannamen en, wat misschien het meest zorgelijke is, op basis van een volkomen uitgekleed model dat geen rekening houdt (zelfs niet kán houden) met bewuste gedragskeuzen, noch met mogelijke resistentieontwikkelingen.
Eigenlijk kan dit niet: een model waarvan we zeker weten dat het fout is, maar dat onwaarschijnlijk nauwkeurig voorspelt. Friedman zou er content mee zijn. Hij ontwikkelde en verdedigde (en met succes) immers de redenering dat de kwaliteit van een model afhangt van zijn voorspellende waarde en niet van de realiteitswaarde van de onderliggende aannamen.
Wij, de heren Buddy, Zifter, Winnaar en ik (meneer Knoop) zijn hier niet content mee. Dat betekent dat we even serieus moeten overleggen hoe we aannamen met meer realiteitswaarde kunnen integreren met het model achter algoritme 0. Dat gaat even tijd kosten en zal vermoedelijk ook geen vermakelijke resultaten in deze blog opleveren. We zullen ze zoveel mogelijk verbergen in het forum. En intussen de lichtvoetiger gedachten die opkomen gewoon hier laten zien, tenminste als ze al opkomen in de slagschaduw van wat zich nu in de UK, in de Amerikaanse continenten en in Afrika afspeelt.
Reacties
3 reacties op “Een adempauze?”