Het gaat nu al langer dan een jaar over COVID-19. Op alle media. TV en radio worden steeds moeilijker te verdragen. Het hoofdonderwerp van vandaag is in Nederland wanneer we weer vrij zullen zijn en hoe het kan dat het VK, Denemarken en Israël wel terug naar het oude normaal gaan terwijl Indië, Brazilië en Rusland onderweg lijken naar de hel en wij, in Nederland, niet van de regering te horen krijgen waar we aan toe zijn. Nergens komt ter sprake hoe we de eerste golf bedwongen en of we dat kunstje misschien niet nog een keer zouden kunnen doen. Ik voel me getransformeerd in een vliegend insect tussen talloze soortgenoten maar die als enige nog denkt en voelt als een mens, een denkend insect die zich terugvindt in een kamer met een gesloten raam dat uitziet op de zon. Mijn lotgenoten leven zich letterlijk uit in kamikazevluchten tegen de ruit. Ik kijk om me heen en voel me alleen. En machteloos.
Ik geef hieronder een figuur met twaalf grafieken met het verloop van de aantallen geregistreerde besmettingen per dag (per 100 miljoen inwoners, rood) en de aantallen geregistreerde doden per dag (per miljoen inwoners, zwart). De eerste regel heeft de landen met het oude normaal in het vizier, de tweede regel heeft de landen die daar nog niet aan toe zijn, de derde regel de landen die op het oog het risico lopen van COVID meltdown en de vierde regel de landen die COVID onder controle lijken te hebben in een vorm van een nieuw normaal, met behulp van een harde en duidelijke handhavingsaanpak.
