Als de wetenschap zich onderscheidt door processen te kunnen kennen en manipuleren, op micro- en nanoschaal, maar ook op macro- en melkwegschaal, gebeurt daartussenin iets bijzonders. Daar lijkt de wetenschap de onvoorspelbaarheid van de toekomst te moeten accepteren – op individueel, institutioneel en ecologisch niveau.
Hier gaat kennis over het verleden en verwachting over de toekomst. In dit overgangsgebied ligt het kruispunt van Heracles, dat degenen die hun hoop vestigen op de uitdagingen van het onvoorspelbare (de virtuozen of deugdzamen) scheidt van degenen die hun hoop vestigen op hun voorkeur voor (sommigen zeggen verslaving aan) vertrouwde zekerheden (de victimi of slachtoffers). Waar de wetenschap virtuositeit ondersteunt in plaats van slachtofferschap, doe ik mee.
Het raamwerk dat ik gebruik om intellectueel enige greep te krijgen op sociale processen, is bedoeld om de reikwijdte van conceptuele modellen te helpen beperken die de implementatie van complexe adaptieve, op netwerken gebaseerde simulatie van agenten begeleiden. Conceptuele modellen zijn kaders voor begrip. Ik gebruik ABCM-simulatie, voor simulatie op basis van op Agenten geBaseerde Conceptuele Modellen.
Het raamwerk dat ik gebruik berust op een aantal aannames.
Waar arbeid kan worden verdeeld, is dit vaak efficiënt. Dat gebeurt dus vaak. Er zullen specialistische vaardigheden naar voren komen en specialisten zullen samenklonteren in verschillende disciplines die zich richten op hun eigen specifieke waarden in hun eigen specifieke domeinen en met hun eigen specifieke methoden, met als doel hun eigen specifieke vragen te beantwoorden in hun eigen specifieke technische talen.
Na verloop van tijd zullen zulke specialisten elkaars talen niet meer verstaan.
Naarmate onze samenlevingen evolueren, hoeven de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd niet overeen te komen met dergelijke verdeeldheid in disciplines. Grote risico’s vereisen vaak de recombinatie van vele specialistische perspectieven. Recombinatie is moeilijk. Meerdere waarden moeten tegelijkertijd worden erkend en overwogen.
Ik neem hier aan dat ABCM-simulatie nuttig is. Ik bied een raamwerk voor integratie in één conceptueel model van meerdere perspectieven op hoe een mechanisme/app presteert.
De waarden die ik in het raamwerk gebruik, schuilen achter grote woorden. Ik gebruik waarheidsgetrouwheid, loyaliteit, veiligheid, geld en fitness.
Deze waarden resulteren uit functies die zich achter even grote woorden verschuilen: onderzoek leidt tot waarheidsgetrouwheid, clustering tot loyaliteit, dwang tot veiligheid, handel tot geld en evolutie tot fitness. Alle vijf functies zijn afhankelijk van communicatie-infrastructuren.
Samen vormen deze functies en hun resulterende waarden de sociale klimaten van de dag, van individuen, instituties, jurisdicties. En ik neem aan dat de gedragsvoorkeuren van de dag gevoelig zijn voor het klimaat.